Wandeling
Woubrechtroute
Wie naar Herzele komt trekt maar beter zijn wandelschoenen aan. De talrijke wandelroutes doorheen de verschillende deelgemeenten zijn het ontdekken waard! Deze bewegwijzerde route in 8-vorm, in en om het "dorp der zotten" (spotnaam voor de Woubrechtegemnaren), biedt voor elk wat wils. Stiltegebieden onder de vorm van open kouter en groene valleien wisselen er af met gehuchten waar de tijd geen vat op lijkt te hebben. De wandeling is bewegwijzerd (oranje) en gaat langs verharde en onverharde wegen. Na regenweer is waterdicht schoeisel aanbevolen. De wandelroute kan ingekort naar 6 of 4,4 km
Woubrechtroute
Bezienswaardigheden
-
Het loont de moeite om even binnen te gluren in de kapel Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes. De kapel, in Woubrechtegem gekend als de Grote Kapel, is een pareltje en wordt kraaknet gehouden door buurtbewoners. Ze was een vaste halteplaats tijdens de processie die jaarlijks door het dorp trok. In 1875, op het einde van haar leven, liet de ongehuwde Virgenie De Braeckeleer deze kapel bouwen. Om zeker te zijn van familiaal zieleheil liet haar broer Theodoor in zijn testament opnemen dat de kerkfabriek 50 jaar lang de som van 15 frank diende te krijgen voor onderhoud. Geen onaardig bedrag toentertijd.
-
Niets laat vermoeden dat de gebouwen van het modern melkveebedrijf, op het einde van de Holbeekstraat, gebouwd zijn op de grondvesten van de historische hoeve Hof t' Holbeek. De oude hoeve, in 1954 door brand vernield, was eeuwenlang het leenhof en centrum geweest van de heerlijkheid Hollebeke. Dit was een apart gebied, onder het gezag van een heer (o.a. de markiezen van Lede), dat in oppervlakte ruim 1/4 van het dorp besloeg. Het was ook de plaats waar, in de feodale periode, de vierschaar werd gespannen en recht gesproken. Het moet een indrukwekkende hoeve zijn geweest, want de pachter moest in 1686 een Frans regiment bestaande uit 21 ruiters met paarden, 8 soldaten te voet en 3 vrouwen met 7 kinderen op de hoeve laten logeren.
-
Tussen 2007 en 2009 werden op de Ter Erpenbeek waterbeheerswerken uitgevoerd om wateroverlast in aanpalende woongebieden te voorkomen. Door het bouwen van een klepstuw en de aanleg van een dijk, op de grens van Ressegem en Aaigem, werd een gecontroleerd overstromingsgebied gecreëerd. Dit GOG heeft een buffercapaciteit van 290 miljoen liter water en strekt zich uit over een oppervlakte van ca. 23 ha. Een klepstuw regelt automatisch het waterpeil van de beek. Bij langdurige en hevige regenval treedt een systeem in werking die laaggelegen meersen laat vollopen met water. De vallei wordt dan omgetoverd in een spectaculaire watervlakte. Eens het overstromingsgevaar stroomafwaarts geweken vloeit de watermassa, via het klepsysteem, gecontroleerd weg in de beek.
-
Het voetbrugje over de Ter Erpenbeek (Arpia), die hier de grens vormt tussen de dorpen Ressegem en Woubrechtegem, is al eeuwenlang gekend onder de benaming Schapenbrugje. Oorspronkelijk was het een vondeltje, een eenvoudig van planken gemaakt brugje, waarlangs de schapen van het Hof te Raeckhout (Ressegem) naar graaslanden op het Aaigemsveld (Woubrechtegem) werden geleid. Het grote pachthof op de linker beekoever verdween eind 18de eeuw uit het landschap en hiermee ook de oorspronkelijke functie van het brugje. Nadien bleef de voetbrug functioneren als belangrijk onderdeel van de veldweg tussen beide dorpen. Van op het brugje gingen kinderen zelf gemaakte vislijntjes gooien of speurden ze in het kabbelende water naar stekelbaarsjes. Nu is het Schapenbrugje een bekende plaats bij wandelaars en mountainbikers.
-
Halverwege het tegelpad, dat hier bekend is als het Kerkbaantje, bevindt zich de bakstenen kapel O.-L.-Vrouw van Bijstand. Vooraan vermeldt een opschrift het bouwjaar 1890. Aan deze kapel, zonder deur en met bankjes binnenin, denken veel Woubrechtegemnaren nostalgisch terug. Naast de bidplaats werd de kapel ook wel eens door pubers gebruikt als plaats om afspraakjes te maken, kusjes te wisselen of stiekem een eerste sigaret te roken. Men stak dan best wel af en toe de kop naar buiten om te vergewissen dat de kust veilig was, want het tegelpad was de kortste weg tussen de pastorie en kerk. De tijden zijn veranderd en toch blijft het een idyllisch plekje om even uit te blazen.
-
Deze voormalige pastorie, waarvan de bouw startte in 1710, is sedert 2004 privé bezit. Het was ruim 30 jaar de thuishaven van de rebelse pastoor Constant Duvillers (1803-1885). Als jonge priester in het polderdorp Middelburg (Maldegem) publiceerde hij literaire werken en hekeldichten waarin de verfransing van de burgerij en de clerus fel werd aangeklaagd. Dit werd hem, door zijn geestelijke overheid, zeer kwalijk genomen en werd als straf overgeplaatst naar Woubrechtegem, waar de crisisjaren midden 19de eeuw hard toesloegen. Hij werd er een geliefde dorpsherder en onder de pseudoniem 'Meester Lieven' begon hij volksgericht te schrijven. Tot ver buiten het dorp kwam men bij de 'geleerde pastoor' te rade. Deze intellectueel en Vlaams voorvechter was niet verlegen om een grap uit te halen. Toen bisschop Delebecque bij hem op bezoek kwam, kon hij het niet laten om zelfs de bisschop en zijn gevolg voor aap te zetten.
-
Aan het einde van de Erpenstraat werd het eeuwenoud Hof ter Middelerpen recent gerenoveerd. De naam verwijst naar haar ligging in de buurt van de Ter Erpenbeek. De oudste vermelding van een pachthoeve op deze plaats dateert van 1385. In 1762 kocht Antoon Lodewijk de Waepenaert, kapitein in het Oostenrijkse leger en later burgemeester van Aalst, de hoeve die toen een oppervlakte had van ruim 24 ha. De man noemde zich van dan af, om zijn naam adellijker te doen klinken, Antonius de Waepenaert de ter Middelerpen. Omstreeks 1780 liet hij in Woubrechtegem ook een kasteel/buitenverblijf bouwen. In 1888 werd de hoeve door de familie de Waepenaert verkocht en kende daarna nog diverse eigenaars.
-
Het ommetje op grondgebied Sint-Lievens-Esse biedt naast natuurschoon ook plaatsen waar het de moeite loont om even halt te houden. Een wijngaard, langs de kasseiweg naar het gehucht Briel, is er zo eentje. Er is een aanplant van 3 druivenrassen, Pinot Noir, Pinot Meunier en Chardonnay. Druivensoorten die bijzonder geschikt zijn voor de productie van mousserende wijnen, die onder benaming Driesse op de markt worden gebracht. De naam is een zinspeling tussen de achternaam van de eigenaar (Vandendriessche) en de ligging (Esse). Tussen druivenpluk en verkoop zit minstens 20 maand.
-
Dit open koutergebied werd al vroeg in cultuur gebracht. De grote abdijhoeve Hof ten Berge, die ten westen van de kerk van Woubrechtegem lag, en waarvan nog een stuk van het woonhuis bewaard is gebleven, speelde hierin een belangrijke rol. Toen de bezittingen van de Ninoofse Norbertijnenabdij in 1796, door de Franse bezetter, geconfisqueerd en openbaar werden verkocht kwamen de abdijgronden op de Grote Kouter in handen van de Franse generaal Lemarois (1776-1836). Dit doet even wenkbrauwen fronsen: een belangrijke strateeg uit de entourage van Leopold, wiens naam gebeiteld staat op de Arc de Triomphe te Parijs, als grootgrondbezitter in het kleine Woubrechtegem. De erfgenamen van de generaal, die een belangrijke rol speelde in de slag bij Austerlitz en een standbeeld kreeg in Bricquebec (Manche), staan in 1865 nog als eigenaars geboekt. Van op de Grote Kouter heeft de wandelaar vergezichten op de dorpskern van Woubrechtegem en het voormalige kasteeldomein De Waepenaert, dat evolueerde tot hoeve.