De boekels van Zwalm

Unieke kapel gelegen in het gehucht Wijlegem.
Bij het ontstaan van dit bedehuis, in de 11e eeuw, onder patronaat van de Gentse Sint-Pietersabdij, was deze kapel toegewijd aan de
H. Bartholomeus. In 1197 duikt Sint-Margaretha op als patroon. De H. Margaretha was een geliefde volksheilige in de
middeleeuwen, één van de 14 noodhelpers en werd aangeroepen bij geboortes.

Jongste staakmolen op lage teerlingen in Oost-Vlaanderen.

Befaamde kasseihelling uit de Ronde van Vlaanderen

De kerk is gebouwd in de 12e eeuw en was een eenvoudige kapel, afhangend van het kasteel dat ook op de (kunstmatige) hoogte stond. Op het einde van de 15e eeuw groeide de kapel uit tot een kruisvormige kerk met toren in het midden, maar eigenaardig is wel dat pijlers van de toren niet in een vierkant maar in een rechthoek staan.

Hier stond zeker al in 1132 een kerk, toegewijd aan Sint-Bavo. Deze patroon werd ten laatste sinds 1619 verdrongen door de meer populaire Sint-Blasius. De heilige Blasius behoort tot wat men sinds de late middeleeuwen de groep van ’14 noodheiligen’ noemt, aangeroepen tegen keelpijn, als patroon van het vee, tegen slecht weer, patroon ook van de artsen, wolhandelaars, waskaarsenmakers en blaasmuzikanten. Het zijn voorwerpen die men bij afbeeldingen van de heilige terugvindt, gevoed door legenden. Hij zou eerst arts, later bisschop van Sebaste in het huidige Armenië geweest zijn en stierf de marteldood in het begin van de 4de eeuw. We zien hem vaak afgebeeld op oosterse iconen: dieren zegenend, in gevangenschap, maar ook terwijl hij een jongen geneest die dreigt te stikken door een graat. Nog sterker is dat een wolf op zijn verzoek een geroofd varken terugbrengt naar een arme weduwe, die dan het varken slacht en varkenskop, brood en kaars naar de heilige in de gevangenis brengt. Daar wordt hij tenslotte doodgemarteld met gloeiende reuzenkammen. Stof genoeg dus voor afbeeldingen - ook in deze kerk – en verering
in een samenleving, die van landbouw moest leven.